Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότεροι επιλέγουν να καλύψουν περιοχές του σώματός τους με μικρότερα ή μεγαλύτερα τατουάζ, παρά τις γνωστές και αρκετές πιθανές αρνητικές επιδράσεις τους στην υγεία. Το πρόβλημα αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις, αν αναλογιστούμε ότι ένα 10% των νέων μελανιών που χρησιμοποιούνται έχουν επιμολυνθεί με παθογόνα βακτήρια, παρά τις όποιες διαβεβαιώσεις για την απουσία τους (Serup, 2017). Μάλιστα, όπως αναφέρει ο Δρ. Serup από το Τμήμα Δερματολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Bispebjerg της Κοπεγχάγης, είναι πιθανόν να εμφανιστούν μελλοντικά στο χώρο των τατουάζ και νέα, άγνωστα έως τώρα πολύ επιθετικά βακτήρια.
Σε ένα ακόμα πρόσφατο άρθρο, διαβάζουμε ότι οι χρωστικές που χρησιμοποιούνται, οι οποίες είναι πολύ πιθανόν να περιέχουν επικίνδυνες ουσίες στη σύστασή τους, ακόμα κι αν παράγονται με υψηλές προδιαγραφές ποιότητας, υπάρχει πιθανότητα να διασπαστούν ή να μεταβληθούν από την ορατή και την υπεριώδη ακτινοβολία, την ακτινοβολία λέιζερ ή/και τον κυτταρικό μεταβολισμό (Schreiver and Luch, 2016).
Μία επίσης πρόσφατη δημοσίευση (2017), ξεκινά αναφέροντας την πρόκληση που ενδεχομένως συναντά ένας δερματολόγος όταν εξετάζει για δερματικές κακοήθειες ένα δέρμα με τατουάζ (Mori et al., 2017). Ακόμη, οι Anthony et al. (2015) στο Australian Journal of Dermatology παρουσιάζουν μια περίπτωση που ένα τατουάζ «έκρυβε» ένα μελάνωμα, το οποίο ο ασθενής δεν είχε αντιληφθεί (όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι ερευνητές, επρόκειτο για ένα “masking effect” του μελανιού του τατουάζ). Βέβαια, υπάρχει και η περίπτωση που το ίδιο το τατουάζ, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να «βοηθήσει» στην αναγνώριση μιας δερματικής κακοήθειας, όπως μπορεί να συμβεί από την αισθητική αλλοίωση της εικόνας του (Caccavale et al., 2015). Σε κάθε περίπτωση, τα δέρματα με τατουάζ πρέπει να εξετάζονται πολύ προσεχτικά, γιατί μπορεί μέσα στα σχέδια τους, πολύχρωμα ή μονόχρωμα, να κρύβονται δερματικές κακοήθειες που δε φαίνονται με μια πρώτη ματιά (βλ. Tchernev and Chokoeva, 2015).
Ένα τατουάζ μπορεί να «κρύψει» μια δερματική κακοήθεια και να καθυστερήσει την έγκαιρη και σημαντικότατη διάγνωσή της. Όπως αναμένεται, τα μεγάλα τατουάζ δυσκολεύουν αρκετά τη διάγνωση (βλ. Anthony et al., 2015). Κλείνοντας τη σύντομη αναφορά μας στα τατουάζ, εάν έχετε αποφασίσει ότι θέλετε να κάνετε κάποιο, η επίσκεψη σε δερματολόγο πριν επέμβετε στο δέρμα σας με αυτόν τον τρόπο θα ήταν μια εξαιρετικά συνετή επιλογή. Προς την κατεύθυνση της αποφυγής ανεπιθύμητων καταστάσεων, θα μπορούσε να χρησιμεύσει και η εκπαίδευση των tattoo artists από δερματολόγους, ώστε να αναγνωρίζουν τυχόν προβληματικές περιοχές και να συμβουλεύουν τους πελάτες τους αναλόγως (βλ. Mori et al., 2017).
Μάιπας Γ. Σωτήριος
Φυσικός MSc, PhD Cd
Διαχειριστής του onpodium.gr
Επ. Συνεργάτης ΠΜΣ Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ «Περιβάλλον και Υγεία. Διαχείριση Περιβαλλοντικών Θεμάτων με Επιπτώσεις στην Υγεία»
Βιβλιογραφικές αναφορές
Anthony, E. P., Godbolt, A., Tang, F., McMeniman, E. K. (2015). Malignant melanoma disguised in a tattoo. Australasian Journal of Dermatology, 56(3), 232-233.
Caccavale, S., Moscarella, E., De Fata Salvatores, G., Piccolo, V., Russo, T., Argenziano, G. (2016). When a melanoma is uncovered by a tattoo. International Journal of Dermatology, 55(1), 79-80.
Mori, W. S., Peters, K. V., Ferris, L. K., Patton, T. J. (2017). Tattoo Artists’ Approach to Melanocytic Nevi. JAMA Dermatology. Published online January 18, 2017. doi:10.1001/jamadermatol.2016.5243.
Schreiver, I., Luch, A. (2016). At the dark end of the rainbow: data gaps in tattoo toxicology. Archives of Toxicology, 90(7), 1763-1765.
Serup, J. (2017). Tattoo Infections, Personal Resistance, and Contagious Exposure through Tattooing. In Serup, J., Bäumler, W. (Eds.) Diagnosis and Therapy of Tattoo Complications. With Atlas of Illustrative Cases. Basel: Karger Publishers, pp 30-41.
Tchernev, G., Chokoeva, A. A. (2015). Melanoma in a Chinese dragon tattoo. The Lancet. doi: 10.1016/S0140-6736(15)01038-7
Vasold, R., Engel, E., König, B., Landthaler, M., Bäumler, W. (2008). Health risks of tattoo colors. Analytical and Bioanalytical Chemistry, 391(1), 9-13.